PiKe
Member
Görünüşe göre bir gecede, Elena Ferrante –ya da her durumda, Elena Ferrante olarak görünen romanlar yazan kişi– dünya çapında tanındı. Kitapları her yerdeydi.: Metroda, sahilde, havaalanında onun pastel tonlardaki karton kapaklı baskılarından biri dışarı bakmadan bir çantanın yarısını açamazsınız.
Elena Ferrante'nin kitap koleksiyonu. Fotoğraf: The New York Times'tan Julia Gartland; Tasarımı Alya Hameedi'ye ait.
dört roman bunu oluşturan Napoliten dörtlüsü Onu şöhrete kavuşturdular. 2011 yılı itibariyle Harika arkadaşbu çalışmalar da dahil kötü bir isim (2013), Vücudun borçları (2014) ve Kayıp kız (2015), izini sür duygusal dostluk Savaş sonrası Napoli'de iki kadın arasında geçen bir ömür.
Okuyan halk kahramanlar Lenù ve Lila arasındaki ilişkinin nüanslarını değerlendiriyorAşk, kıskançlık ve sarsılmaz sadakatin hassas bir karışımı. Eleştirmenler, Ferrante'nin hem Napoliten romanlarında hem de diğer kitaplarında kadınların hayatlarına gösterdiği yakın ilgiye odaklandılar. kendi kuşağının pek çok yazarı onların edebi değere sahip olduğunu düşünmemişti.
Ancak yazarın yıldızı yükselirken, kitaplarının hayran kitlesi rahatsız edici bir soruyla karşı karşıya kaldı: Elena Ferrante gerçekte kimdir?
Arkaplan
Ferrante 30 yılı aşkın süredir eserlerini yayınlıyor1992 yılındaki ilk çalışmasıyla bu takma adı benimsedi. Sinir bozucu aşk (Daha sonra Juana Bignozzi'nin İspanyolca çevirisiyle El amor sinir bozucu olarak yayınlandı). Napoliten dörtlüsünün ortaya çıkışıyla, “Ferrante ateşi” yayılmaya başladıözellikle tercüme edebiyatın en popüler kurgunun küçük bir kısmını oluşturduğu Amerika Birleşik Devletleri'nde.
Elena Ferrante Yetişkinlerin yalancı hayatı
Yıllar sonra Elena Ferrante bazı kişisel ayrıntılarını açıkladıNapoli'de büyüdüğünü ve bir terzinin kızı olduğunu belirtmek gibi. Anne olduğunu ve evli olduğunu söyledi. Ancak “kendimi, duygularımı, baskılarımı korumam gerektiğinde” gerçeği çarpıttığını itiraf etti.
İsminin gizli kalmasının ilk nedeni, başyazısına, tarafından yayınlanan bir röportajda yanıt vermesiydi. Paris İncelemesi 2015 yılında bu utangaçlıktı: “Kabuğumdan çıkma düşüncesi beni korkuttu.” Ancak yayınlamaya devam ettikçe kimliğini koruma gerekçeleri de sanatsal ve felsefi hale geldi.
Ferrante çekingendir ama kesinlikle münzevi değildir. Bir yıl boyunca köşe yazarlığı yaptı Muhafız İtalyan gazetelerinde de yazdı. Kurgusal olmayan bir kitabı, Frantumaglia. Yazarak bir yolculuk, onun hakkında biyografik bilgiler ve gazetecilerle kapsamlı yazışmalar içerir. Çeşitli röportajlarda anlatıcı genellikle kendi eserini -etkilerini, motivasyonlarını, ruh hallerini- ve ne kadar paradoksal olursa olsun gizli kalma nedenlerini yansıtmıştır.
gizem
Ferrante ve her zamanki editörü, Sandra Ozzola, aralarında yakın bir ilişki var. Ozzola ve Sandro Ferri, Ferrante'nin çalışmalarını onlarca yıldır yayınlayan İtalyan yayınevi Edizioni E/O'yu yönetiyorlar; Tüm raporlara göre, Ozzola, Ferrante'nin koruması. Kendisine gönderilen yorum talebine yanıt vermedi. Ferrante'nin çalışmalarını Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlayan Europa Editions da yazarın röportaj yapmasına izin vermeyi kabul etmedi.
Elena Ferrante'nin kitap koleksiyonu.
Europa Editions'ın baş editörü Michael Reynolds, onun gerçekte kim olduğunu bilmiyor ve öğrenme isteği de yok.. Yakın zamanda yapılan bir telefon görüşmesinde “Bu konuyla hiç ilgilenmiyorum ve ilk günden beri bu böyle” dedi.
Elena Ferrante'nin kişisel hayatına olan ilgiyi “10 yıl boyunca kimse umursamadı” diye hatırladı. Ve bu ilgi ortaya çıktığında bunun “medyanın bir eseri olduğunu, herhangi bir suç amacı taşımadığını” belirtti alaycı bir şekilde. “Medya için harika bir hikayeancak çoğu durumda izleyicilerinin çoğu kitaplarla daha çok ilgileniyor.”
Romancının kimliği İngilizce çevirmeni için bile bir sırdır. Uzun bir süre boyunca Ann Goldstein onun küresel popülariteye ulaşmasına yardımcı oldu. Goldstein'ın Ferrante'nin çalışmalarını yönettiği yaklaşık 20 yıl boyunca doğrudan e-posta alışverişinde bulunmalarına rağmen, ikisi arasındaki yazışmaların çoğu Ozzola üzerinden geçiyor. Goldstein, “Çok sayıda ölü yazarın çevirisini yaptım, bu yüzden bunu kendi başıma çözmeye alışkınım” dedi.
Ferrante'nin gerçek kimliğine ilişkin spekülasyonlar İki kişiye odaklandılar.
Teoriler
Anita RajaEdizioni E/O için çalışan çevirmen ve editör, en azından 2015'ten beri bir İtalyan dedikodu sitesinin belirttiği gibi ana rakiplerden biriydi: “Ferrante'nin gerçek soyadının Raja olduğunu bilmeyen hiçbir köpek ya da kedi yoktur. “.
Daha önce İtalyan edebiyat çevrelerinde dolaşan Raja teorisi Ekim 2016'da patlak verdi. Claudio Gatti adlı İtalyan gazeteci, iki bölümlü bir soruşturmada Raja'nın aslında Elena Ferrante olduğunu savundu.
Elena Ferrante'nin kitap koleksiyonu.
Gatti, vardığı sonuca ulaşmak için emlak ve mali kayıtları analiz etti ve annesinin Holokost'ta hayatta kalması da dahil olmak üzere Raja'nın aile geçmişini derinlemesine inceledi.
Araştırma eş zamanlı olarak yayınlandı İtalyan gazetesinde Il Sole 24 Cevheri Gatti'nin çalıştığı yer New York Kitap İncelemesiFransız dijital iletişim ortamında Medya bölümü ve bir Alman gazetesinde, Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Ferrante ve yayıncısı iddiaları hemen reddetti ve hızlı bir tepkiye yol açtı. Birçok kişi Gatti'nin araştırmasının Bu, yazarın mahremiyetine gereksiz bir saldırıydı.
Romancı Jeanette Winterson, “Elena Ferrante'yi soymak ve ifşa etmek şiddet içeren ve kaba bir davranıştır” diye yazdı. Muhafız. “Yaratıcı açıdan bu onu mahvedebilir (anonim olmadan yazamayacağını söyledi), bu yüzden Aynı zamanda kasıtlı olarak kötü niyetli bir eylemdir“.
Gatti, eserinin yorumlanması ve niyetleri nedeniyle “yakıldı”Geçen ay bize bir e-postada yazdığı gibi. Araştırması İngilizce baskısından önce planlandı. FrantumagliaYanlış olduğuna inandığı biyografik bilgileri içeriyordu.
Başka nedenlerden dolayı Ferrante'yi ifşa etmek zorunda kaldığını söyledi. “İtalyan medyası açıkça Napolili yazar Domenico Starnone ve çevirmen eşi Anita Raja'nın adını vermiş ve çok maço bir şekilde yazarın büyük olasılıkla Starnone olduğunu ifade etmişti. Yazarın sesinin bir kadın sesi olması gerektiğinden emindim”.
Elena Ferrante'nin kitap koleksiyonu.
Ayrıca Ferrante'nin takma adının bir “pazarlama aracı” olarak kullanılmasından da rahatsızdı. ve “yazarın Holokost'tan sağ kurtulan bir kişinin kızı olarak gerçek geçmişinin, eserlerini anlamanın anahtarı olduğuna” inanıyordu (tüm kitaplarının kahramanları, Anita'nın annesi gibi en olumsuz durumlardan sağ kurtulan güçlü kadınlardı).
Yıllar sonra, Claudio Gatti gazetecilik raporuna güvenmeye devam ediyor: “Sonuçlarımdan emin olmadığım sürece asla bir araştırma makalesi yayınlamadım. Ferrante/Raja hakkındaki makalemde de durum aynı.”
Ayrıca Raja ve kocası Starnone'nin Ferrante'nin romanlarını birlikte yazmış olabileceği olasılığını da gündeme getirdi.. Starnone başlı başına ödüllü bir yazardır ve İtalya'nın en önde gelen yazarlarından biridir.
Diğer edebi dedektifler Ferrante'nin ve Starnone'un eserleri arasındaki tematik benzerliklere dikkat çekti.: Aynı zamanda savaş sonrası Napoli'de geçen, sıklıkla evliliğin karmaşıklıklarının izini süren romanlar da yazıyor.
Kitabın Esaretözellikle çok şey paylaşıyor Terk edilmiş günler de Ferrante, temel önermeden (kocası tarafından terk edilen bir eş) daha ezoterik ayrıntılara kadar: kırık bir cam kap, ailenin evcil hayvanlarıyla ilgili rahatsız edici bölümler.
2018'de iki bilim insanı, Ferrante'nin çalışmalarını daha geniş İtalyan kanonuna yerleştiren bir akademik makale yayınladı. Dilsel modelleri kullanarak, 40 çağdaş yazarın yazı örnekleri analiz edildi ve net bir sonuca vardılar: “Domenico StarnoneBu takma ismin arkasındaki olası kişi olarak daha önce diğer araştırmalarda tespit edilen kişi, Ferrante'nin romanlarına en çok benzeyen romanları yazan yazardır. ve zamanla giderek daha benzer hale geldi.
Teori dikenlidir; Ferrante'nin coşkulu halka açık limanlarının çoğu Kadın olacağına dair güçlü beklentiler, kadın karakterleri hassas ve incelikli bir şekilde tanımlaması göz önüne alındığında.
Çevirmen. Anita Raja, Elena Ferrante kitaplarının yazarı olabilir.
Starnone ise bu öneri karşısında bıkmış görünüyor.
“Diyelim ki ben Ferrante'yim ya da eşim öyle” dedi. “Bana bir şey açıkla: İtalya'daki bu çamur birikintisinde uluslararası erişime sahip olmak çok nadir olduğundan, Neden bundan en iyi şekilde yararlanmayalım? Bizi gölgede kalmaya iten ne olabilir?”
Son kelime
2014 yılında yapılan bir e-posta röportajında, çevrimiçi dergi Haftalık eğlence Ferrante'ye sordu: “Kimliğinizi açıklamadığınıza hiç pişman oldunuz mu? Pencereyi açıp 'Bu dünyayı yaratan benim!' diye bağırma isteği uyandıran bir ego dalgası hissettiniz mi?”
Ferrante'nin yanıtı çok tazeydi. “Pencere resminiz komik” diye yazdı. “Evim üst katlarda, yükseklik korkum var. egom mutlu bir şekilde kendini göstermekten kaçınıyor Pencereden”.
© The New York Times / Çeviri: Román García Azcárate
Elena Ferrante'nin kitap koleksiyonu. Fotoğraf: The New York Times'tan Julia Gartland; Tasarımı Alya Hameedi'ye ait.
dört roman bunu oluşturan Napoliten dörtlüsü Onu şöhrete kavuşturdular. 2011 yılı itibariyle Harika arkadaşbu çalışmalar da dahil kötü bir isim (2013), Vücudun borçları (2014) ve Kayıp kız (2015), izini sür duygusal dostluk Savaş sonrası Napoli'de iki kadın arasında geçen bir ömür.
Okuyan halk kahramanlar Lenù ve Lila arasındaki ilişkinin nüanslarını değerlendiriyorAşk, kıskançlık ve sarsılmaz sadakatin hassas bir karışımı. Eleştirmenler, Ferrante'nin hem Napoliten romanlarında hem de diğer kitaplarında kadınların hayatlarına gösterdiği yakın ilgiye odaklandılar. kendi kuşağının pek çok yazarı onların edebi değere sahip olduğunu düşünmemişti.
Ancak yazarın yıldızı yükselirken, kitaplarının hayran kitlesi rahatsız edici bir soruyla karşı karşıya kaldı: Elena Ferrante gerçekte kimdir?
Arkaplan
Ferrante 30 yılı aşkın süredir eserlerini yayınlıyor1992 yılındaki ilk çalışmasıyla bu takma adı benimsedi. Sinir bozucu aşk (Daha sonra Juana Bignozzi'nin İspanyolca çevirisiyle El amor sinir bozucu olarak yayınlandı). Napoliten dörtlüsünün ortaya çıkışıyla, “Ferrante ateşi” yayılmaya başladıözellikle tercüme edebiyatın en popüler kurgunun küçük bir kısmını oluşturduğu Amerika Birleşik Devletleri'nde.
Yıllar sonra Elena Ferrante bazı kişisel ayrıntılarını açıkladıNapoli'de büyüdüğünü ve bir terzinin kızı olduğunu belirtmek gibi. Anne olduğunu ve evli olduğunu söyledi. Ancak “kendimi, duygularımı, baskılarımı korumam gerektiğinde” gerçeği çarpıttığını itiraf etti.
İsminin gizli kalmasının ilk nedeni, başyazısına, tarafından yayınlanan bir röportajda yanıt vermesiydi. Paris İncelemesi 2015 yılında bu utangaçlıktı: “Kabuğumdan çıkma düşüncesi beni korkuttu.” Ancak yayınlamaya devam ettikçe kimliğini koruma gerekçeleri de sanatsal ve felsefi hale geldi.
Ferrante çekingendir ama kesinlikle münzevi değildir. Bir yıl boyunca köşe yazarlığı yaptı Muhafız İtalyan gazetelerinde de yazdı. Kurgusal olmayan bir kitabı, Frantumaglia. Yazarak bir yolculuk, onun hakkında biyografik bilgiler ve gazetecilerle kapsamlı yazışmalar içerir. Çeşitli röportajlarda anlatıcı genellikle kendi eserini -etkilerini, motivasyonlarını, ruh hallerini- ve ne kadar paradoksal olursa olsun gizli kalma nedenlerini yansıtmıştır.
gizem
Ferrante ve her zamanki editörü, Sandra Ozzola, aralarında yakın bir ilişki var. Ozzola ve Sandro Ferri, Ferrante'nin çalışmalarını onlarca yıldır yayınlayan İtalyan yayınevi Edizioni E/O'yu yönetiyorlar; Tüm raporlara göre, Ozzola, Ferrante'nin koruması. Kendisine gönderilen yorum talebine yanıt vermedi. Ferrante'nin çalışmalarını Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlayan Europa Editions da yazarın röportaj yapmasına izin vermeyi kabul etmedi.
Europa Editions'ın baş editörü Michael Reynolds, onun gerçekte kim olduğunu bilmiyor ve öğrenme isteği de yok.. Yakın zamanda yapılan bir telefon görüşmesinde “Bu konuyla hiç ilgilenmiyorum ve ilk günden beri bu böyle” dedi.
Elena Ferrante'nin kişisel hayatına olan ilgiyi “10 yıl boyunca kimse umursamadı” diye hatırladı. Ve bu ilgi ortaya çıktığında bunun “medyanın bir eseri olduğunu, herhangi bir suç amacı taşımadığını” belirtti alaycı bir şekilde. “Medya için harika bir hikayeancak çoğu durumda izleyicilerinin çoğu kitaplarla daha çok ilgileniyor.”
Romancının kimliği İngilizce çevirmeni için bile bir sırdır. Uzun bir süre boyunca Ann Goldstein onun küresel popülariteye ulaşmasına yardımcı oldu. Goldstein'ın Ferrante'nin çalışmalarını yönettiği yaklaşık 20 yıl boyunca doğrudan e-posta alışverişinde bulunmalarına rağmen, ikisi arasındaki yazışmaların çoğu Ozzola üzerinden geçiyor. Goldstein, “Çok sayıda ölü yazarın çevirisini yaptım, bu yüzden bunu kendi başıma çözmeye alışkınım” dedi.
Ferrante'nin gerçek kimliğine ilişkin spekülasyonlar İki kişiye odaklandılar.
Teoriler
Anita RajaEdizioni E/O için çalışan çevirmen ve editör, en azından 2015'ten beri bir İtalyan dedikodu sitesinin belirttiği gibi ana rakiplerden biriydi: “Ferrante'nin gerçek soyadının Raja olduğunu bilmeyen hiçbir köpek ya da kedi yoktur. “.
Daha önce İtalyan edebiyat çevrelerinde dolaşan Raja teorisi Ekim 2016'da patlak verdi. Claudio Gatti adlı İtalyan gazeteci, iki bölümlü bir soruşturmada Raja'nın aslında Elena Ferrante olduğunu savundu.
Gatti, vardığı sonuca ulaşmak için emlak ve mali kayıtları analiz etti ve annesinin Holokost'ta hayatta kalması da dahil olmak üzere Raja'nın aile geçmişini derinlemesine inceledi.
Araştırma eş zamanlı olarak yayınlandı İtalyan gazetesinde Il Sole 24 Cevheri Gatti'nin çalıştığı yer New York Kitap İncelemesiFransız dijital iletişim ortamında Medya bölümü ve bir Alman gazetesinde, Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Ferrante ve yayıncısı iddiaları hemen reddetti ve hızlı bir tepkiye yol açtı. Birçok kişi Gatti'nin araştırmasının Bu, yazarın mahremiyetine gereksiz bir saldırıydı.
Romancı Jeanette Winterson, “Elena Ferrante'yi soymak ve ifşa etmek şiddet içeren ve kaba bir davranıştır” diye yazdı. Muhafız. “Yaratıcı açıdan bu onu mahvedebilir (anonim olmadan yazamayacağını söyledi), bu yüzden Aynı zamanda kasıtlı olarak kötü niyetli bir eylemdir“.
Gatti, eserinin yorumlanması ve niyetleri nedeniyle “yakıldı”Geçen ay bize bir e-postada yazdığı gibi. Araştırması İngilizce baskısından önce planlandı. FrantumagliaYanlış olduğuna inandığı biyografik bilgileri içeriyordu.
Başka nedenlerden dolayı Ferrante'yi ifşa etmek zorunda kaldığını söyledi. “İtalyan medyası açıkça Napolili yazar Domenico Starnone ve çevirmen eşi Anita Raja'nın adını vermiş ve çok maço bir şekilde yazarın büyük olasılıkla Starnone olduğunu ifade etmişti. Yazarın sesinin bir kadın sesi olması gerektiğinden emindim”.
Ayrıca Ferrante'nin takma adının bir “pazarlama aracı” olarak kullanılmasından da rahatsızdı. ve “yazarın Holokost'tan sağ kurtulan bir kişinin kızı olarak gerçek geçmişinin, eserlerini anlamanın anahtarı olduğuna” inanıyordu (tüm kitaplarının kahramanları, Anita'nın annesi gibi en olumsuz durumlardan sağ kurtulan güçlü kadınlardı).
Yıllar sonra, Claudio Gatti gazetecilik raporuna güvenmeye devam ediyor: “Sonuçlarımdan emin olmadığım sürece asla bir araştırma makalesi yayınlamadım. Ferrante/Raja hakkındaki makalemde de durum aynı.”
Ayrıca Raja ve kocası Starnone'nin Ferrante'nin romanlarını birlikte yazmış olabileceği olasılığını da gündeme getirdi.. Starnone başlı başına ödüllü bir yazardır ve İtalya'nın en önde gelen yazarlarından biridir.
Diğer edebi dedektifler Ferrante'nin ve Starnone'un eserleri arasındaki tematik benzerliklere dikkat çekti.: Aynı zamanda savaş sonrası Napoli'de geçen, sıklıkla evliliğin karmaşıklıklarının izini süren romanlar da yazıyor.
Kitabın Esaretözellikle çok şey paylaşıyor Terk edilmiş günler de Ferrante, temel önermeden (kocası tarafından terk edilen bir eş) daha ezoterik ayrıntılara kadar: kırık bir cam kap, ailenin evcil hayvanlarıyla ilgili rahatsız edici bölümler.
2018'de iki bilim insanı, Ferrante'nin çalışmalarını daha geniş İtalyan kanonuna yerleştiren bir akademik makale yayınladı. Dilsel modelleri kullanarak, 40 çağdaş yazarın yazı örnekleri analiz edildi ve net bir sonuca vardılar: “Domenico StarnoneBu takma ismin arkasındaki olası kişi olarak daha önce diğer araştırmalarda tespit edilen kişi, Ferrante'nin romanlarına en çok benzeyen romanları yazan yazardır. ve zamanla giderek daha benzer hale geldi.
Teori dikenlidir; Ferrante'nin coşkulu halka açık limanlarının çoğu Kadın olacağına dair güçlü beklentiler, kadın karakterleri hassas ve incelikli bir şekilde tanımlaması göz önüne alındığında.
Starnone ise bu öneri karşısında bıkmış görünüyor.
“Diyelim ki ben Ferrante'yim ya da eşim öyle” dedi. “Bana bir şey açıkla: İtalya'daki bu çamur birikintisinde uluslararası erişime sahip olmak çok nadir olduğundan, Neden bundan en iyi şekilde yararlanmayalım? Bizi gölgede kalmaya iten ne olabilir?”
Son kelime
2014 yılında yapılan bir e-posta röportajında, çevrimiçi dergi Haftalık eğlence Ferrante'ye sordu: “Kimliğinizi açıklamadığınıza hiç pişman oldunuz mu? Pencereyi açıp 'Bu dünyayı yaratan benim!' diye bağırma isteği uyandıran bir ego dalgası hissettiniz mi?”
Ferrante'nin yanıtı çok tazeydi. “Pencere resminiz komik” diye yazdı. “Evim üst katlarda, yükseklik korkum var. egom mutlu bir şekilde kendini göstermekten kaçınıyor Pencereden”.
© The New York Times / Çeviri: Román García Azcárate