PiKe
Member
Marjane Satrapiçizgi roman serisi, PersepolisTahran'daki çocukluğu ve oradan ayrılışı ona çok şey kazandırdı Milyonlarca kitabın uluslararası tanınırlığı ve satışı, Bu türü yirmi yıl önce bıraktı ve o zamandan beri arkasına bakmadı.
Marjane Satrapi yakın tarihli bir röportajda “Kamuoyu aracılığıyla politikayı bu şekilde değiştiriyoruz” dedi. Fotoğraf: Rahi Rezvani/NYTimes
Daha sonra 2022 sonbaharında bir 22 yaşındaki Kürt kadını Arama Mahsa Amini tarafından tutuklandı İran ahlak polisi kadınların ve kızların saçlarını örtmelerini gerektiren başörtüsü yasasını ihlal ettiği iddiasıyla.
Amini'nin bir fotoğrafı morarmış ve kanlı polisle çarpışmasının ardından hastane yatağındayken viral oldu. Günler sonra öldü ve ülke patladı. İran hükümeti onun altta yatan sağlık sorunları nedeniyle öldüğünü açıkladı ancak ailesi, sağlık sorunlarının olmadığını ve polis tarafından öldürüldüğünü açıkladı.
Kadınlar sokağa çıktı olarak bilinen yerde peçelerini çıkardılar. “Kadın, Yaşam, Özgürlük” hareketi1979 devriminden bu yana İran'daki en önemli kültürel ve politik anlardan biri, kadınların özgürlüğüne yönelik erkeklerin de katıldığı yaygın bir taleptir.
Anı belgelemek için, Satrapi, başlıklı kurgusal olmayan bir grafik çalışması yayınladı. Kadın, hayat, özgürlük, Bu, hareketi ve buna yol açan tarihi ve kültürel değişiklikleri açıklıyor. Satrapi, 54 yaşında ve Paris'te yaşıyor. bazı çizimlerine ve metinlerine katkıda bulunduancak yakın tarihli bir röportajında belirttiği gibi asıl rolü kitabın “yönetmenliği”ydi ve bunu küratörlük ve düzenlemenin bir kombinasyonu olarak tanımladı.
İşbirliğine dayalı bir çalışma
Kitap bir Gazeteciler, akademisyenler, aktivistler ve sanatçılar arasındaki işbirliği, farklı görsel tarzlardan oluşan bir koleksiyonla: Gözetim ve hükümet propagandası ile ilgili bir bölüm siyah beyaz çizilirken, bir kadının koşuya çıkması veya motosiklete binmesi gibi günlük yaşamın küçük yasak eylemlerine ilişkin bir bölüm gölgelerle tasvir edilmiştir. bej, kırmızı ve mavi.
Seven Stories Press/NYTimes aracılığıyla
“İran rejimi Bu sözde totaliter bir rejimdir.“dedi kitapta işbirliği yapan Stanford Üniversitesi İran çalışmaları direktörü Abbas Milani.”Herşeyi kontrol etmek istiyorlar Giyinme şeklinizden, ne yediğinize, kiminle yattığınıza, hangi filmleri izlediğinize, hangi kitapları okuduğunuza, tıraş olup olmadığınıza kadar. “İran'daki her eylem potansiyel olarak bir muhalefet eylemi olabilir.”
İle yapılan bir görüşmede New York TimesSatrapi kitapla ilgili hedeflerinden bahsetti: İran diasporasının rolü ve “Kadın, yaşam, özgürlük” hareketi. Bu alıntılar yer ve netlik sağlamak amacıyla düzenlenmiştir.
–Bana bu görüntüden bahset.
–Bu görselde de belirtildiği gibi, insanların devrim yapmasının nedenlerinden biri, sadece sokakta dans edebilmektir. Bizi en temel insan haklarından bile mahrum bırakıyorlar. Dans etmeye hakkımız yok, şarkı söylemeye hakkımız yok, bunu yapmaya hakkımız yok, bunu yapmaya hakkımız yok. Resim her şeyi anlatıyor… sadece sokakta dans edebilmek için.
-Bu kitap kimin için?
–Kitap bana göre daha çok Batılılara yönelik. Yüzbinlerce, milyonlarca insan sokaklardayken devrimden bahsediyoruz. İran'da bu mümkün değil çünkü rejimin baskı araçları son derece güçlü. Bu yüzden Kadınların giderek daha fazla peçe çıkarması gibi başka direniş türleri de var.. Direnç budur. Sadece gülme eylemi. Sadece dans etme eylemi. Bunun gibi küçük şeyler. Ama bu gerçek bir devrimdir çünkü gerçek bir devrim kültüreldir. İşte bu yüzden bu kitabı hazırlamak istedim.
Seven Stories Press/NYTimes aracılığıyla
–İnsanların bu görsel hakkında ne bilmesini istersiniz?
–O büyük kadınların peçelerini çıkardıklarını gösterir. Yetkililerle yüzleşmek. Gerçekten devrimin simgesi. Örtü olmadan İslam Cumhuriyeti'nin var olmasının hiçbir nedeni olmadığını söylüyorlar. Her şey kadınların kontrolüne düşüyor. Ama biz savaşıyoruz ve bize savaşma hakkını verenler onlar değil.
–Bu kitabı düzenlemeye başladığınızda bu etkinliklerin çerçevesini nasıl çizmeyi düşündünüz?
–Bizim diasporadakiler orada değil. Artık toplumumuzun kalp atışını bilmiyoruz. Konuşmacı olabiliriz, onlara destek olabiliriz, konuşabiliriz. Bildiğimizi yayarız. Bunu dünyayla paylaşabiliriz. Ama onlar adına karar veremiyoruz.
–İran Devrim Muhafızlarını gösteren bir resim. Okuyucular onun hakkında ne bilmeli?
–Onlar İran'ın koruyucuları değil, İslam Devrimi'nin koruyucularıdır. Onlar ülkeyi değil İslam Devrimini desteklemek için oradalar.
–Bana görüntüden bahset.
–Çizerken elim çok acıdı. Bir çeşit alerji geliştirdim. Bunları her çizdiğimde midem bulanıyor ama yapmak zorundaydım. Elleri kanla dolu.
Seven Stories Press/NYTimes aracılığıyla
–İnsanların bu kitaptan ne anlamasını istiyorsunuz?
–Anlayış ve şefkat. Hiçbir Batılının gelip bizim yerimize devrim yapmasını istemiyoruz. Sadece şu insanlara bakın. Gerçekten onlara bakacak insanlara ihtiyaçları var.Özgürlük için yaptıkları her şeyin bir anlamı olduğuna tanıklık edecek birine ihtiyaçları var. İşte bu şekilde kamuoyu aracılığıyla politikayı değiştiriyoruz.
© The New York Times / Çeviri: Elisa Carnelli
Marjane Satrapi yakın tarihli bir röportajda “Kamuoyu aracılığıyla politikayı bu şekilde değiştiriyoruz” dedi. Fotoğraf: Rahi Rezvani/NYTimes
Daha sonra 2022 sonbaharında bir 22 yaşındaki Kürt kadını Arama Mahsa Amini tarafından tutuklandı İran ahlak polisi kadınların ve kızların saçlarını örtmelerini gerektiren başörtüsü yasasını ihlal ettiği iddiasıyla.
Amini'nin bir fotoğrafı morarmış ve kanlı polisle çarpışmasının ardından hastane yatağındayken viral oldu. Günler sonra öldü ve ülke patladı. İran hükümeti onun altta yatan sağlık sorunları nedeniyle öldüğünü açıkladı ancak ailesi, sağlık sorunlarının olmadığını ve polis tarafından öldürüldüğünü açıkladı.
Kadınlar sokağa çıktı olarak bilinen yerde peçelerini çıkardılar. “Kadın, Yaşam, Özgürlük” hareketi1979 devriminden bu yana İran'daki en önemli kültürel ve politik anlardan biri, kadınların özgürlüğüne yönelik erkeklerin de katıldığı yaygın bir taleptir.
Anı belgelemek için, Satrapi, başlıklı kurgusal olmayan bir grafik çalışması yayınladı. Kadın, hayat, özgürlük, Bu, hareketi ve buna yol açan tarihi ve kültürel değişiklikleri açıklıyor. Satrapi, 54 yaşında ve Paris'te yaşıyor. bazı çizimlerine ve metinlerine katkıda bulunduancak yakın tarihli bir röportajında belirttiği gibi asıl rolü kitabın “yönetmenliği”ydi ve bunu küratörlük ve düzenlemenin bir kombinasyonu olarak tanımladı.
İşbirliğine dayalı bir çalışma
Kitap bir Gazeteciler, akademisyenler, aktivistler ve sanatçılar arasındaki işbirliği, farklı görsel tarzlardan oluşan bir koleksiyonla: Gözetim ve hükümet propagandası ile ilgili bir bölüm siyah beyaz çizilirken, bir kadının koşuya çıkması veya motosiklete binmesi gibi günlük yaşamın küçük yasak eylemlerine ilişkin bir bölüm gölgelerle tasvir edilmiştir. bej, kırmızı ve mavi.
“İran rejimi Bu sözde totaliter bir rejimdir.“dedi kitapta işbirliği yapan Stanford Üniversitesi İran çalışmaları direktörü Abbas Milani.”Herşeyi kontrol etmek istiyorlar Giyinme şeklinizden, ne yediğinize, kiminle yattığınıza, hangi filmleri izlediğinize, hangi kitapları okuduğunuza, tıraş olup olmadığınıza kadar. “İran'daki her eylem potansiyel olarak bir muhalefet eylemi olabilir.”
İle yapılan bir görüşmede New York TimesSatrapi kitapla ilgili hedeflerinden bahsetti: İran diasporasının rolü ve “Kadın, yaşam, özgürlük” hareketi. Bu alıntılar yer ve netlik sağlamak amacıyla düzenlenmiştir.
–Bana bu görüntüden bahset.
–Bu görselde de belirtildiği gibi, insanların devrim yapmasının nedenlerinden biri, sadece sokakta dans edebilmektir. Bizi en temel insan haklarından bile mahrum bırakıyorlar. Dans etmeye hakkımız yok, şarkı söylemeye hakkımız yok, bunu yapmaya hakkımız yok, bunu yapmaya hakkımız yok. Resim her şeyi anlatıyor… sadece sokakta dans edebilmek için.
-Bu kitap kimin için?
–Kitap bana göre daha çok Batılılara yönelik. Yüzbinlerce, milyonlarca insan sokaklardayken devrimden bahsediyoruz. İran'da bu mümkün değil çünkü rejimin baskı araçları son derece güçlü. Bu yüzden Kadınların giderek daha fazla peçe çıkarması gibi başka direniş türleri de var.. Direnç budur. Sadece gülme eylemi. Sadece dans etme eylemi. Bunun gibi küçük şeyler. Ama bu gerçek bir devrimdir çünkü gerçek bir devrim kültüreldir. İşte bu yüzden bu kitabı hazırlamak istedim.
–İnsanların bu görsel hakkında ne bilmesini istersiniz?
–O büyük kadınların peçelerini çıkardıklarını gösterir. Yetkililerle yüzleşmek. Gerçekten devrimin simgesi. Örtü olmadan İslam Cumhuriyeti'nin var olmasının hiçbir nedeni olmadığını söylüyorlar. Her şey kadınların kontrolüne düşüyor. Ama biz savaşıyoruz ve bize savaşma hakkını verenler onlar değil.
–Bu kitabı düzenlemeye başladığınızda bu etkinliklerin çerçevesini nasıl çizmeyi düşündünüz?
–Bizim diasporadakiler orada değil. Artık toplumumuzun kalp atışını bilmiyoruz. Konuşmacı olabiliriz, onlara destek olabiliriz, konuşabiliriz. Bildiğimizi yayarız. Bunu dünyayla paylaşabiliriz. Ama onlar adına karar veremiyoruz.
–İran Devrim Muhafızlarını gösteren bir resim. Okuyucular onun hakkında ne bilmeli?
–Onlar İran'ın koruyucuları değil, İslam Devrimi'nin koruyucularıdır. Onlar ülkeyi değil İslam Devrimini desteklemek için oradalar.
–Bana görüntüden bahset.
–Çizerken elim çok acıdı. Bir çeşit alerji geliştirdim. Bunları her çizdiğimde midem bulanıyor ama yapmak zorundaydım. Elleri kanla dolu.
–İnsanların bu kitaptan ne anlamasını istiyorsunuz?
–Anlayış ve şefkat. Hiçbir Batılının gelip bizim yerimize devrim yapmasını istemiyoruz. Sadece şu insanlara bakın. Gerçekten onlara bakacak insanlara ihtiyaçları var.Özgürlük için yaptıkları her şeyin bir anlamı olduğuna tanıklık edecek birine ihtiyaçları var. İşte bu şekilde kamuoyu aracılığıyla politikayı değiştiriyoruz.
© The New York Times / Çeviri: Elisa Carnelli